اثر غواصی در اعماق مختلف بر میزان آنزیم های آلانین ترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز سرمی مردان غواص

مقدمه: حساس ترین و پرمصرف ترین آنزیم های تشخیصی کبد، آمینوترانسفرازها هستند. هدف از این تحقیق بررسی اثر غواصی در اعماق مختلف بر آلانین ترانسفراز (alt) و آسپارتات آمینوترانسفراز (ast) مردان غواص بود. مواد و روش ها: بدین منظور 12 نفر از غواصان جمعیت هلال احمر و امداد و نجات استان کهگیلویه و بویراحمد به طور داوطلب با میانگین سن 2/63 ± 28/83 سال، وزن 7/16 ± 77/5 کیلوگرم و قد 2/88 ± 175/33سانتی متر در این تحقیق شرکت کردند. در اجرای این تحقیق طرح یک گروهی پیش آزمون و پس آزمون با اندازه گیری های تکراری مورداستفاده قرار گرفت آزمودنی ها در روز اول در عمق 10 متر، روز دوم در عمق 20 متر و روز سوم در عمق 30 متر به مدت 20 دقیقه با شدت 40 تا 50 درصد ضربان قلب ذخیره ای به صورت رفت و برگشت غواصی کردند. آزمودنی ها در ارتفاع سه متری تا سطح آب به مدت پنج دقیقه سیفتی استاپ داشتند. قبل و پس از غواصی از همه آزمودنی ها هفت سی سی خون گیری به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری جهت بررسی توزیع طبیعی یافته ها استفاده گردید (0/05 < p). یافته ها: افزایش فشار محیطی ناشی از غواصی در اعماق دریا اثر معنی داری بر سطح ast سرمی ندارد (0/05 > p). همچنین، افزایش فشار محیطی ناشی از غواصی در اعماق دریا اثر معنی داری بر سطح alt سرمی دارد (0/05 < p)، به طوری که سطح alt سرمی در اعماق 20 و 30 متر به طور معنی داری نسبت به عمق 10 متر کاهش می یابد. همچنین فعالیت بدنی حین غواصی صرف نظر از میزان افزایش فشار (عمق) اثر معنی داری بر سطح alt سرمی ندارد (0/05 > p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تغییر در عمق غواصی در محدوده 10 تا 30 متر سبب تغییر معنی دار در سطح سرمی دو آنزیم کبدی نمی شود.